The Hindus have their faults, they sometimes have their exceptions; but mark this, they are always for punishing their own bodies, and never for cutting the throats of their neighbours. If the Hindu fanatic burns himself on the pyre, he never lights the fire of Inquisition. (Complete Works of Swami Vivekananda, Vol. 1, Pg. 18)

હિંદુઓમાં પણ ક્ષતિઓ છે; એમનામાં પણ અપવાદો હોય છે. પણ યાદ રાખો કે હિંદુઓ પોતાના જ દેહને કષ્ટ આપી તપસ્યા કરવામાં માને છે, પોતાના પડોશીઓનાં ગળાં કાપવામાં માનતા નથી. હિંદુ કદાચ પોતે સળગતી ચિતામાં પડીને બળી મરશે, પણ ધર્મના ઝનૂનને નામે ત્રાસ આપતી ન્યાયમંડળીની જેમ અન્ય માટે એ કદી ચિતા સળગાવશે નહીં. (સ્વામી વિવેકાનંદ ગ્રંથમાળા, Vol. 1, Pg. 19)

…हिन्दुओं के बहुतेरे दोष हैं, उनके कुछ अपने अपवाद हैं, पर यह ध्यान रखिए कि उनके वे दोष अपने शरीर को ही उत्पीड़ित करने तक सीमित हैं, वे कभी अपने पड़ोसियों का गला नहीं काटने जाते। एक हिन्दू धर्मान्ध भले ही चिता पर अपने आपको जला डाले, पर वह विधर्मियों को जलाने के लिए ‘इन्क्विज़िशन’ की अग्नि कभी भी प्रज्वलित नहीं करेगा। (विवेकानन्द साहित्य, Vol. 1, Pg. 19)

হিন্দুদেরও অনেক দোষ আছে, অনেক বৈশিষ্ট্যও আছে; কিন্তু লক্ষ্য করিও, তাহারা সর্বাবস্থায় নিজেদের দেহপীড়নই করে, প্রতিবেশীর অনিষ্ট করে না। কোন ধর্মোন্মাদ হিন্দু—চিতায় স্বীয দেহ দগ্ধ করিলেও ধর্মগত অপরাধের প্রতিবিধান করিবার জন্য কখনও অগ্নি প্রজ্বলিত করে না… (স্বামী বিবেকানন্দের বাণী ও রচনা, Vol. 1, Pg. 21)

హైందవుల్లో దోషాలు లేకపోలేదు, లోపాలు లేకపోలేదు; కాని మీరు గమనించండి. పొరుగువారి గొంతుకలు కోయడానికి కాక తమ్ము తాము శిక్షించుకోవడానికే వారు ఎప్పుడూ ప్రయత్నిస్తూ ఉంటారు. హిందూ మత దురభిమాని చితి పేరుకుని తనను తాను దహించుకుంటాడు. కానీ అన్యమతాలను అవలంబించే వారిని శిక్షించడానికి ఎన్నడూ చితిపేర్చడు. (లేవండి మేల్కోనండి, Vol. 1, Pg. 55)