It is the most difficult thing in this world to work and not care for the result, to help a man and never think that he ought to be grateful, to do some good work and at the same time never look to see whether it brings you name or fame, or nothing at all. (Complete Works of Swami Vivekananda, Vol. 1, Pg. 42)

कर्म करके कर्मफल की आकांक्षा न करना, किसी मनुष्य की सहायता करके उससे किसी प्रकार की कृतज्ञता की आशा न रखना, कोई सत्कर्म करके भी इस बात की ओर नज़र तक न देना कि वह हमें यश और कीर्ति देगा अथवा नहीं, इस संसार में सबसे कठिन बात है।

આ જગતમાં કાર્ય કરવું છતાં તેના ફળની ઇચ્છા ન રાખવી, અન્ય માણસને સહાય કરવી છતાં એ એને માટે કૃતજ્ઞ રહે એવો વિચાર ન સેવવો, કોઈ સારું કાર્ય કરવું છતાં એ સાથે એ કાર્યથી કીર્તિ કે નામના મળે છે કે કેમ અથવા કશું કાંઈ મળે છે કે કેમ, એ વિશે નજર સરખી ન રાખવી, એ ભારે કઠિન છે.

কর্ম করা অথচ ফলাকাঙ্ক্ষা না করা, লোককে সাহায্য করা অথচ তাহার নিকট হইতে কোনপ্রকার কৃতজ্ঞতার প্রত্যাশা না করা, সৎকর্ম করা অথচ উহাতে নাম-যশ হইল বা না হইল, এ-বিষয়ে একেবারে দৃষ্টি না দেওয়া—এইটিই এ জগতে সর্বাপেক্ষা কঠিন ব্যাপার।

కర్మచేస్తూ కర్మఫలాన్ని ఆశింపకుండటం – అంటే ఒకడికి సాయం చేసి ఆతడు నీపట్ల కృతజ్ఞుడై వుండాలని భావింపకుండా వుండటం – ఏదైనా సత్కార్యం చేసి దానివలన నీకు పేరు ప్రతిష్ఠలు కలుగుతాయో, కలుగవో అనే విషయమే తల పెట్టకుండటం – లోకంలో నిజంగా ఎంతో కష్టసాధ్యం.