Even in our lives…there come moments of calmness, perhaps, when we see before us the death of one we loved, when some shock comes to us, or when extreme blessedness comes to us. Many other occasions there are when the mind, as it were, becomes calm, feels for the moment its real nature; and a glimpse of the Infinite beyond, where words cannot reach nor the mind go, is revealed to us. (Complete Works of Swami Vivekananda, Vol. 3, Pg. 252)

हमारे जीवन में…सम्भवत: जब हमारे सामने ही किसी प्रियजन की मृत्यु हो जाती है, जब हमको कोई आघात पहुँचता है अथवा जब अत्यधिक आनन्द हमको प्राप्त होता है, उस में शान्ति के क्षण आते हैं । अनेक दूसरे अवसरों पर ऐसा भी होता है कि मन स्थिर होकर क्षण भर के लिए अपने सच्चे स्वरूप का अनुभव करता है, उस अनन्त की झलक पा जाता है, जहाँ न मन की पहुँच है और न शब्दों की ।

આપણા જીવનમાં પણ…શાંતિની ક્ષણો આવે છે. કદાચ આપણા વહાલામાં વહાલાનું મૃત્યુ આપણી સમક્ષ જોઈએ ત્યારે, કોઈ સખત આઘાત આપણે અનુભવીએ ત્યારે, અગર તો જ્યારે અતિશય ધન્યતા જીવનમાં ઉદ્ભવે ત્યારે એવી શાંતિની ક્ષણો આવે છે, એવા ઘણા પ્રસંગો આવે છે જ્યારે મન જાણે કે સ્થિર થઈ જાય છે. પોતાની સાચી પ્રકૃતિને પળવારને માટે પિછાને છે અને જયાં વાણી પહોંચી ન શકે કે મન જઈ ન શકે તે સર્વથી પર એવા અનંતની ઝાંખી આપણી સમક્ષ પ્રગટ થાય છે. (સ્વામી વિવેકાનંદ ગ્રંથમાળા ભાગ. ૪ પૃ. ૧૩૭)

…আমাদের প্রত্যেকেরই জীবনে এমন সব মুহূর্ত আসে হয়তো আমাদের সম্মুখে আমাদের কোন প্রিয়জনের মৃত্যু হইল বা আমরা অন্য কোনরূপে আঘাত পাইলাম, অথবা অতিশয় আনন্দের কিছু ঘটিলো; এই-সব অবস্থায় সময়ে সময়ে মন যেন একেবারে স্থির হইয়া যায়। অনেক সময়ে এমনও ঘটে যে মনটা শান্ত হইয়া যায়, বহির্জগতে অনাসক্ত হইয়া ভিতরে প্রবেশ করে, ক্ষণকালের জন্য অনন্তের একটু আভাস তখন আমাদের চোখে প্রকাশিত হয়; মন বা বাক্য—কিছুই সেখানে যাইতে পারে না।

మన అందరి జీవితాల్లో అత్యంత నిర్మలత్వాన్ని అనుభవించే క్షణాలు అప్పుడప్పుడూ వస్తూంటాయి. మన కళ్ల యెదుట మనం ప్రేమించే ఒకడు మరణించినప్పుడో, ఏదైనా ఆకస్మికమైన ఆపద వచ్చినప్పుడో, అత్యంతానందం చేకూరినప్పుడో, అలా తటస్థించవచ్చు. మన మనస్సు నిశ్చలమై, ఒక క్షణకాలం తన స్వస్వరూపంతో సర్వాతీతమైన అఖండ బ్రహ్మము తళుక్కుమన్నదో అన్నట్లు విశిష్టనుభవాన్ని పొందే క్షణాలు, ఇతర సమయాల్లో సైతం తటస్థించవచ్చు. మాటలకందనిది, మనస్సుకు గోచరించనిది, ఏదో మనకప్పుడు ప్రత్యక్షమవుతుంది.

ଆମମାନଙ୍କ ଜୀବନରେ… ଏପରି ମୁହୂର୍ଭସମୂହ ଆସିଥାଏ—ହୁଏତ ଆମ ସମ୍ମୁଖରେ ଆମର କୌଣସି ପ୍ରିୟ ବ୍ୟକ୍ତିର ମୃତ୍ୟୁ ହେଲା, ଅଥବା ଆମେ ଅନ୍ୟ କୌଣସି ଆଘାତ ପ୍ରାପ୍ତ ହେଲୁ, ଅଥବା ଅତିଶୟ ଆନନ୍ଦର କାରଣ ଆସିଲା—ଏସବୁ ଅବସ୍ଥାରେ ସମୟ ସମୟରେ ମନଟା ଯେପରି ଏକାବେଳକେ ସ୍ଥିର ହୋଇଯାଏ । ଅନେକ ସମୟରେ ଏପରି ଘଟେ ଯେ, ମନ ସ୍ଥିର ହୋଇ କିଛିକ୍ଷଣ ପାଇଁ ଏହାର ପ୍ରକୃତ ସ୍ବରୂପ ଅନୁଭୂତ ହୁଏ ଓ ସେହି ଅନନ୍ତର ସାମାନ୍ୟ ଆଭାସ ମିଳେ ସେତେବେଳେ ଆମ ସମ୍ମୁଖରେ ଏପରି ଏକ ବସ୍ତୁ ପ୍ରକାଶିତ ହୁଏ, ଯେଉଁଠାରେ ମନ ବା ବାକ୍ୟ କିଛିହେଲେ ପ୍ରବେଶ କରିପାରେ ନାହିଁ ।