So long as there is selfishness in the heart, so long is love of God impossible; it is nothing but shop-keeping: “I give you something; O Lord, you give me something in return”… So long as such ideas are in the brain, how can one understand the mad throes of the Gopis’ love? (Complete Works of Swami Vivekananda, Vol. 3, Pg. 258)

जब तक हृदय में स्वार्थपरता रहेगी तब तक भगवत्प्रेम असम्भव है | यह केवल दूनियादारी है कि “में आपको कुछ देता हूँ, भगवान्‌ आप भी मुझको कुछ दीजिए ।” … जब तक मस्तिष्क में ऐसे भाव रहेंगे, तब तक गोपियों की प्रेमजनित विरह की उन्मत्तता मनुष्य किस प्रकार समझेंगे !

જ્યાં સુધી અંતરમાં સ્વાર્થ છે ત્યાં સુધી ઈશ્વરનો પ્રેમ અશકય છે; એ દુકાનદારી સિવાય બીજું કંઈ જ નથી. ‘હે ભગવાન ! હું તમને કંઈક આપું છું; તમે મને બદલામાં કંઈક આપો.’ … જ્યાં સુધી આવા વિચારો મગજમાં ભરેલા હોય ત્યાં સુધી ગોપીઓના પ્રેમોન્માદની વેદના કેમ કરીને સમજાવાની હતી ? (સ્વામી વિવેકાનંદ ગ્રંથમાળા ભાગ. ૪ પૃ. ૧૪૩)

যতদিন হৃদয়ে স্বার্থপরতা থাকে, ততদিন ভগবৎপ্রেম অসম্ভব; উহা কেবল দোকানদারি—আমি তোমাকে কিছু দিতেছি, প্রভু, তুমি আমাকে কিছু দাও। … যতদিন মাথায় এই-সব ভাব থাকে, ততদিন গোপীদের প্রেমজনিত বিরহের উন্মত্ততা লোকে কি করিয়া বুঝিবে?

హృదయంలో ఎక్కడైనా, ఇసుమంత కలుగదు. స్వార్థచింతతో భక్తి ప్రదర్శిస్తే అంగడి వ్యాపారం లాంటిదవుతుంది. “నేను ఇది నీకిస్తాను; ఓ స్వామీ! దీనికి మారుగా నాకు వేరొకటి ఇవ్వు’ ఇలాటి క్షుద్రభావాలు మనలో వున్నంతకాలం, ఆ గోపికా ప్రేమోన్మాదస్థితి ఎలా

ଯେତେଦିନ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ହୃଦୟରେ ସ୍ବାର୍ଥପରତା ଧ୍ରୁବ, ସେତେଦିନ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଭଗବତ୍‌ପ୍ରେମ ଅସମ୍ଭବ । ଏହା କେବଳ ଦୋକାନଦାରୀ—ମୁଁ ତୁମକୁ କିଛି ଦେଉଛି, ପ୍ରଭୁ, ତୁମେ ମୋତେ କିଛି ଦିଅ । … ଯେତେଦିନ ଯାଏ ମୁଣ୍ଡରେ ଏହିସବୁ ଧାରଣା ଥ୍ବ, ଲୋକେ ଗୋପୀମାନଙ୍କର ପ୍ରେମଜନିତ ବିରହର ଉନ୍ମାଦନା କିପରି ବୁଝିବେ ?