Than the Gita no better commentary on the Vedas has been written or can be written. The essence of the Shrutis, or of the Upanishads, is hard to be understood …the Lord Himself comes, He who is the inspirer of the Shrutis, to show us the meaning of them, as the preacher of the Gita, and today India wants nothing better, the world wants nothing better than that method of interpretation. (Complete Works of Swami Vivekananda, Vol. 3, Pg. 260)
…गीता के समान वेदों का भाष्य कभी नहीं बना है और बनेगा भी नहीं । श्रुति अथवा उपनिषदों का तात्पर्य समझना बड़ा कठिन है … अन्त में जो स्वयं श्रुति के प्रेरक हैं, उन्हीं भगवान् ने आविर्भूत होकर गीता के प्रचारक रूप से श्रुति का अर्थ समझाया और आज भारत में उस व्याख्या- प्रणाली की जैसी आवश्यकता है, सारे संसार में इसकी जैसी आवश्यकता है, वैसी किसी और वस्तु की नहीं ।
ગીતા કરતાં વધુ સારી ટીકા વેદો પર કોઈ જ લખાઈ નથી કે લખી શકાય નહીં. … તેમનો સાર સમજવો કઠિન થઈ પડે છે. એટલે શ્રુતિઓનો અર્થ બતાવવા સારુ, ગીતાના ઉપદેશકરૂપે, શ્રુતિઓના પ્રેરક ભગવાન સ્વયં અવતરે છે અને આજે ભારતને, અરે આખી દુનિયાને પણ શ્રુતિનો અર્થ કરવાની એ પદ્ધતિ સિવાય અન્ય કશાની આવશ્યક્તા નથી. (સ્વામી વિવેકાનંદ ગ્રંથમાળા ભાગ. ૪ પૃ. ૧૪૬)
এখানেও আমরা দেখিতে পাই, গীতার মতো বেদের ভাষ্য আর কখনও হয় নাই, হইবেও না। শ্রুতি বা উপনিষদের তাৎপর্য বুঝা বড় কঠিন… যিনি স্বয়ং শ্রুতির বক্তা, সেই ভগবান্ নিজে আসিয়া গীতার প্রচারকরূপে শ্রুতির অর্থ বুঝাইলেন, আর আজ ভারতে সেই ব্যাখ্যা-প্রণালীর যেমন প্রয়োজন— সমগ্র জগতে উহার যেমন প্রয়োজন, আর কিছুরই তেমন নহে।
వేదాలకు గీతను మించిన శ్రేష్ఠతర వ్యాఖ్యానం ఇంతవరకు రచించబడలేదు. రచించలేరుకూడా అంటే – ఉపనిషత్తుల యొక్క తత్త్వ సారాన్ని గ్రహించడం అత్యంత దుర్లభమైపోయింది. కాబట్టి, అప్పుడు శ్రుతులను ప్రసాదించిన, ఆ దేవదేవుడే, శ్రీహరియే గీతోపదేశకుడుగా, వాని అర్థాన్ని మనకు బోధపరచడానికి మరల అవతరించాడు. వాని వ్యాఖ్యానపద్దతిని మించి ఏది భారతీయుల కీనాడు అక్కర్లేదు. ప్రపంచానికి కూడ అంతకుమించి ఆవశ్యకమైంది ఏదీలేదు.
ଏଠାରେ ମଧ୍ୟ ଆମେ ଦେଖିବାକୁ ପାଉ, ଗୀତାପରି ବେଦର ଭାଷ୍ୟ ଆଉ କେବେ ହୋଇ ନାହିଁ, ହେବ ନାହିଁ ମଧ୍ୟ । ଶ୍ରୁତି ବା ଉପନିଷଦ୍ର ତାତ୍ପର୍ଯ୍ୟ ବୁଝିବା ଖୁବ୍ କଠିନ; … ଯିଏ ସ୍ବୟଂ ଶ୍ରୁତିର ବକ୍ତା, ସେହି ଭଗବାନ ନିଜେ ଆସି ଗୀତାର ପ୍ରଚାରକ ରୂପରେ ଶ୍ରୁତିର ଅର୍ଥ ବୁଝାଇଥିଲେ ଏବଂ ଆଜି ଭାରତରେ ତଥା ସମଗ୍ର ଜଗତରେ ସେହି ବ୍ୟାଖ୍ୟାପ୍ରଣାଳୀର ଯେତେ ପ୍ରୟୋଜନ ଅନ୍ୟ କୌଣସିର ସେତେ ନୁହେଁ ।