It is culture that withstands shocks, not a simple mass of knowledge. You can put a mass of knowledge into the world, but that will not do it much good. There must come culture into the blood. We all know in modern times of nations which have masses of knowledge, but what of them? They are like tigers, they are like savages, because culture is not there. (Complete Works of Swami Vivekananda, Vol. 3, Pg. 291)

संस्कृति ही युग के आघातों को सहन कर सकती है, मात्र ज्ञान-राशि नहीं । तुम संसार के सामने प्रभूत ज्ञान रख सकते हो, परन्तु इससे उसका विशेष उपकार न होगा। संस्कार को रक्त में व्याप्त हो जाना चाहिए । वर्तमान समय में हम कितने ही राष्ट्रों के सम्बन्ध में जानते हैं, जिनके पास विशाल ज्ञान का आगार है, परन्तु इससे क्या? वे बाघ की तरह नृशंस हैं, वे बरबरों के सदृश हैं, क्योंकि उनका ज्ञान संस्कार में परिणत नहीं हुआ है।

આઘાતો સામે ટક્કર ઝીલનારી તો સંસ્કારિતા છે, કેવળ જ્ઞાનનો જથ્થો નહીં. જગતમાં તમે જ્ઞાનનો જથ્થો આપી શકો, પણ તેથી એનું બહુ ભલું થવાનું નથી. લોહીમાં સંસ્કારિતા આવવી જ જોઈએ. જેમની પાસે અત્યારે જ્ઞાનના છે ભંડારો ભર્યા છે એવી પ્રજાઓને આપણે જાણીએ છીએ. પણ એમની શી સ્થિતિ છે? એ લોકો વાઘ જેવા છે, એ લોકો જંગલી પશુ જેવા છે, કારણ કે ત્યાં સંસ્કારિતા નથી.

মজ্জাগত হইয়া শিক্ষা কৃষ্টিতে পরিণত হইলে ভাববিপ্লবের ধাক্কা সহ্য করিতে পারে, শুধু বিভিন্ন বিষয়ের জ্ঞানরাশি তাহা পারে না। জগতের লোককে বিভিন্ন বিষয়ের জ্ঞান দিয়া যাইতে পার, কিন্তু তাহাতে বিশেষ কল্যাণ হইবে না; ঐ জ্ঞান মজ্জাগত হইয়া সংস্কারে পরিণত হওয়া চাই। আমরা সকলেই আধুনিক কালের এমন অনেক জাতির বিষয় জানি, যাহাদের এইরূপ অনেক জ্ঞান আছে, কিন্তু তাহাতে কি? সে-সকল জাতি ব্যাঘ্রতুল্য নৃশংস—অসভ্য; কারণ তাহাদের কৃষ্টির অভাব।

సభ్యతే, అంటే నాగరి కతే ఒడుదుడుకులకు నిలిచి ఆగగలదు. కేవల విజ్ఞానరాశికి ఆసక్తి లేదు. ప్రపం చంలో జ్ఞానరాశిని మీరు వ్యాపింపచేయవచ్చు. కాని అందువల్ల ప్రపంచానికి ఎక్కువ మేలు కలుగదు. రక్తంలోనికి సంస్కృతిని ప్రవేశ పెట్టవలసి వుంది. మహ త్తరమైన జ్ఞానరాసులు కల జాతుల నెన్నిటినో ఈ కాలంలో మన మెరుగుదుం. వాని గతి ఎలావుంది ? సంస్కృతి వారిలో కొరవడటంచేత వారు పులులలాగా, క్రూరమూర్ఖ జాతులలాగా ఉన్నారు.