That singleness of attachment (Nishtha) to a loved object, without which no genuine love can grow, is very often also the cause of the denunciation of everything else. All the weak and undeveloped minds in every religion or country have only one way of loving their own ideal, i.e. by hating every other ideal. (Complete Works of Swami Vivekananda, v. 3 pg. 32)

भक्ति के किसी पात्र के प्रति अनन्य निष्ठा, जिसके बिना यथार्थ प्रेम का विकास सम्भव नहीं, अक्सर अन्य सब की भर्त्सना का कारण बन जाती है। प्रत्येक धर्म और देश के सभी दुर्बल और अविकसित बुद्धिवाले मनुष्य अपने आदर्श से प्रेम करने का एक ही उपाय जानते हैं, और वह है – अन्य सभी आदर्शों से घृणा करना।

પ્રેમાસ્પદ ઇષ્ટ પ્રત્યેની એકનિષ્ઠ ભક્તિ કે જેના વિના સાચા પ્રેમનો ઉદય થતો નથી, તે ઘણીવાર બીજી પ્રત્યેક વસ્તુની નિંદાનું કારણ પણ બને છે. પ્રત્યેક ધર્મ કે દેશમાં બધા નિર્બળ અને અવિકસિત મનવાળા મનુષ્યો પાસે પોતાના આદર્શને પ્રેમ કરવાનો એક જ માર્ગ હોય છે – તે એ કે બીજા પ્રત્યેક આદર્શને તિરસ્કારવો. (સ્વામી વિવેકાનંદ ગ્રંથમાળા ભાગ. ૩ પૃ. ૩)

যে ইষ্টনিষ্ঠা ব্যতীত প্রকৃত প্রেম জন্মে না, সেই ইষ্টনিষ্ঠাই আবার অনেক সময় অন্য সকল মতের উপর তীব্র আক্রমণ ও দোষারোপের কারণ। সকল ধর্মের ও সকল দেশের দুর্বল অপরিণতমস্তিষ্ক ব্যক্তিগণ একটিমাত্র উপায়েই তাহাদের নিজ আদর্শ ভালবাসিতে পারে। সেই উপায়টি – অপর সমুদয় আদর্শকে ঘৃণা করা।

ఏది లోపిస్తే నిజమైన ప్రేమలత వికసించదో అలాంటి ఇష్టనిష్టే తరచూ తర మత నిరసనానిక్కూడా కారణమవుతుంటుంది. ప్రతి మతంలోను, ప్రతిదేశంలోను అపరిణత దుర్బలమనస్కులందరూ, తమ ఆదర్శంలో ఒక్క విధంలోనే అభిమానం చూపుతుంటారు అదేమంటే పరమత ద్వేషం, పరమతాదర్శ నిరసనం;