God is the Samashti, and this visible universe is God differentiated and made manifest. If we love this sum total, we love everything. Loving the world and doing it good will all come easily then; we have to obtain this power only by loving God first; otherwise it is no joke to do good to the world. (Complete Works of Swami Vivekananda, Vol. 3, Pg. 82)

ईश्वर ही समष्टि है और यह परिदृश्यमान जगत्‌ उसीका परिच्छिन्न भाव है – उसीकी अभिव्यक्ति है। यदि हम इस समष्टि को प्यार करें, तो इससे सभी को प्यार करना हो जाता है। तब जगत्‌ को प्यार करना और उसकी भलाई करना सहज हो जाता है। पर पहले भगवत्प्रेम के द्वारा हमें यह शक्ति प्राप्त कर लेनी होगी, अन्यथा संसार की भलाई करना कोई हँसी-खेल नहीं है।

ઈશ્વર સમષ્ટિ છે અને આ દૃશ્યમાન જગત ઈશ્વરનું પરિચ્છિન્ન તથા અભિવ્યક્ત સ્વરૂપ છે. જો આપણે આ સમષ્ટિ ઉપર પ્રેમ કરીએ, તો આપણે પ્રત્યેક વસ્તુ ઉપર પ્રેમ કરીએ છીએ. ત્યારબાદ વિશ્વપ્રેમ અને વિશ્વકલ્યાણ સ્વાભાવિક બનશે; સૌથી પ્રથમ ઈશ્વર પર પ્રેમ રાખીને જ માત્ર આપણે આ શક્તિ પ્રાપ્ત કરવાની છે; નહીં તો જગતનું કલ્યાણ સાધવું તે કોઈ મજાક નથી. (સ્વામી વિવેકાનંદ ગ્રંથમાળા ભાગ. ૩ પૃ. ૧૨૩)

…ভগবান্ সমষ্টি এবং সেই দৃশ্যমান জগৎ ভগবানের পরিচ্ছিন্ন ভাব—ভগবানের অভিব্যক্তি মাত্র। সমষ্টিকে ভালবাসিলে সমুদয় জগৎকেই ভালবাসা হইল। তখনই জগতের প্রতি ভালবাসা জগতের হিতসাধন—সবই সহজ হইবে। প্রথমে ভগবৎপ্রমের দ্বারা আমাদিগকে এই শক্তিলাভ করিতে হইবে, নতুবা জগতের হিতসাধন করা সম্ভব হইবে না ।

భగవంతుడే యీ సమష్టి; ఈ దృశ్య ప్రపంచం ప్రత్యేకించబడి వ్యక్తం గావించబడిన అతడి స్వరూపమే. సర్వమూ తానే ఐన యీ తత్త్వాన్ని మనం ప్రేమిస్తే సర్వాన్ని ప్రేమించిన వారమవుతాం. విశ్వప్రేమ, విశ్వహితం, సర్వం అప్పుడు సులభంగా సిద్ధిస్తుంది; మొదట భగవంతుణ్ణి ప్రేమించటం చేతనే మనం యీ శక్తిని పొందాలి; లేకుంటె జగద్ధిత మనేది అంత సులభసాధ్యం కాదు.

ଭଗବାନ ସମଷ୍ଟି ଏବଂ ଏହି ପରିଦୃଶ୍ୟମାନ ଜଗତ ଭଗବାନଙ୍କର ପରିଚ୍ଛିନ୍ନ ଭାବ, ଭଗବାନଙ୍କର ଅଭିବ୍ୟକ୍ତିମାତ୍ର । ସମଷ୍ଟିକୁ ଭଲପାଇଲେ ସମସ୍ତ ଜଗତକୁ ଭଲପାଇବା ହେଲା, ସେତେବେଳେ ଜଗତ ପ୍ରତି ଭଲପାଇବା ଓ ଜଗତର ହିତସାଧନ କରିବା ସବୁକିଛି ସହଜ ହୋଇଯିବ । ପ୍ରଥମେ ଭଗବମ ଦ୍ବାରା ଆମମାନଙ୍କୁ ଏହି ଶକ୍ତିଲାଭ କରିବାକୁ ହେବ, ନତୁବା ଜଗତର ହିତସାଧନ କରିବା ସମ୍ଭବ ହେବ ନାହିଁ ।