If you know that you are positively other than your body, you have then none to fight with or struggle against; you are dead to all ideas of selfishness. So the Bhakta declares that we have to hold ourselves as if we are altogether dead to all the things of the world; and that is indeed self-surrender. Let things come as they may. (Complete Works of Swami Vivekananda, Vol. 3, Pg. 84)

यदि तुम यह निश्चित रूप से जान सको कि तुम शरीर से बिल्कुल पृथक्‌ हो, तो फिर इस दुनिया में ऐसा कुछ भी नहीं रह जायगा, जिसके साथ तुम्हारा विरोध हो सके। तब तुम सब प्रकार की स्वार्थपरता के अतीत हो जाओगे। इसीलिए भक्त कहता है कि हमें ऐसा रहना चाहिए, मानो हम दुनिया की सारी चीज़ों के लिए मर से गये हों। और वास्तव में यही यथार्थ आत्मसमर्पण है – यही सच्ची शरणागति है – “जो होने का है, हो।

જો તમે જાણો કે તમે તમારા શરીરથી નિશ્ચિત રીતે જુદા છો તો પછી એવું કંઈ રહેતું નથી કે જેની સામે તમારે લડવાનું કે ઝઘડવાનું હોય; સ્વાર્થપરાયણ ભાવો તમને લેશ પણ અસર કરશે નહીં. માટે ભક્ત કહે છે કે, સંસારની બધી બાબતો અંગે આપણે જાણે કે સર્વથા મૃત છીએ તેવી રીતે જ રહેવાનું છે; અને ખરેખર તે આત્મસમર્પણ છે. જે કાંઈ બનતું હોય તે ભલે બનતું. (સ્વામી વિવેકાનંદ ગ્રંથમાળા ભાગ. ૩ પૃ. ૧૨૫)

যদি নিশ্চিতভাবে জানো যে, তুমি শরীর হইতে সম্পূর্ণ পৃথক্, তবে এই জগতে এমন কিছুই নাই, যাহার সহিত তোমার বিরোধ উপস্থিত হইবে; তখন তুমি সর্বপ্রকার স্বার্থপরতার অতীত হইয়া গেলে । এই জন্য ভক্ত বলেন, ‘আমাদিগকে জগতের সকল পদার্থ সম্বন্ধে মৃতবৎ থাকিতে হইবে,’ এবং ইহাই বাস্তবিক আত্মসমর্পণ—শরণাগতি। ‘তোমার ইচ্ছা পূর্ণ হউক’…

నీ శరీరంకంటె నిశ్చయంగా నువ్వు ఖిన్నుడవని గ్రహిస్తే నువ్వు పోరాడవలసిన వారు ప్రతిఘటించవలసినవారు ఎవ్వరూ లేరు. స్వార్థభూయిష్టాలైన సమస్త భావాలూ బొత్తిగా లేకుండా పోతాయీ. కాబట్టి మనం సాంసారిక విషయాలపట్ల మృతప్రాయులమై మసలుకోవాలనీ యిదే నిజమైన ఆత్మార్పణమనీ భక్తుడు వక్కాణిస్తాడు.

ଯଦି ତୁମେ ନିଶ୍ଚିତ ଭାବରେ ଜାଣିପାର ଯେ, ତୁମେ ଶରୀରଠାରୁ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ପୃଥକ୍, ତେବେ ଏ ଜଗତରେ ଏପରି କିଛି ନାହିଁ ଯାହା ସହିତ ତୁମର ବିରୋଧ ଉପସ୍ଥିତ ହେବ; ସେତେବେଳେ ତୁମେ ସବୁପ୍ରକାର ସ୍ବାର୍ଥପରତାକୁ ଅତିକ୍ରମ କରିଯିବ । ଏହି କାରଣରୁ ଭକ୍ତ କହନ୍ତି, “ଆମମାନଙ୍କୁ ଜଗତର ସକଳ ପଦାର୍ଥ ସମ୍ବନ୍ଧରେ ମୃତବତ୍ ରହିବାକୁ ହେବ” ଏବଂ ତାହା ହିଁ ବାସ୍ତବିକ ଆତ୍ମସମର୍ପଣ ଶରଣାଗତି— ଯାହା ହେବାର ହେଉ