“As oil poured from one vessel to another falls in an unbroken line, so, when the mind in an unbroken stream thinks of the Lord, we have what is called Para-Bhakti or supreme love.” (Complete Works of Swami Vivekananda, Vol. 3, Pg. 85)

..જેવી રીતે એક પાત્રમાંથી બીજા પાત્રમાં તેલની ધારા અવિચ્છિન્ન રીતે પડે છે, તેવી રીતે જ્યારે મન ભગવાનનું ચિંતન અખંડ ધારાની જેમ કરે છે ત્યારે તેને પરા-ભક્તિ કે પરમ-પ્રેમ કહેવાય છે.

…’ एक बर्तन से दूसरे बर्तन में तेल डालने पर जिस प्रकार एक अविच्छिन्न धारा में प्रवाहित होता है, उसी प्रकार जब मन भगवान् के सतत चिन्तन में लग जाता है, तो पराभक्ति की अवस्था प्राप्त हो जाती है।’

তৈল যেমন এক পাত্র হইতে পাত্রান্তরে ঢালিবার সময় অবিচ্ছিন্ন ধারায় পতিত হয়, তেমনি মন যখন অবিচ্ছিন্নভাবে ভগবানকে স্মরণ করিতে থাকে, তখনই পরাভক্তির উদয় হইয়াছে বুঝিতে হইবে।

“ఒక పాత్రనుంచి మరొక పాత్రలోకి పోయబడే చమురు, అవిచ్చిన్నమైన ఏకధారగా పడేట్లు మానసం అవిచ్చిన్న ప్రవాహరూపంలో పరమేశ్వరుణ్ణి గురించి చింతించేటప్పుడు మనకు పరభక్తి సిద్దిస్తోంది.”