When…supreme love once comes into the heart of man, his mind will continuously think of God and remember nothing else. He will give no room in himself to thoughts other than those of God, and his soul will be unconquerably pure and will alone break all the bonds of mind and matter and become serenely free. (Complete Works of Swami Vivekananda, Vol. 3, Pg. 86)

જ્યારે મનુષ્યના હૃદયમાં એક વખત પરા-ભક્તિનો ઉદય થાય છે, ત્યારે તેનું મન નિરંતર ઈશ્વરનું જ ચિંતન કરે છે; બીજી કોઈ બાબત તેના ધ્યાનમાં આવતી નથી. ઈશ્વરના વિચારો સિવાય અન્ય વિચારોને તે તેના મનમાં કોઈ સ્થાન આપશે નહીં. અચૂક રીતે તેનું મન પવિત્ર બનશે. માનસિક અને ભૌતિક બંધનોને એકલો તે જ તોડી નાખશે અને પ્રશાંત તથા મુક્ત બનશે.

जब… अपार अनुराग मनुष्य के हृदय में उत्पन्न हो जाता है, तो उसका मन निरन्तर भगवान् के स्मरण में ही लगा रहता है, उसे और किसीका ध्यान ही नहीं आता। भगवान् के अतिरिक्त वह अपने मन में अन्य विचारों को स्थान तक नहीं देता और फलस्वरूप उसकी आत्मा पवित्रता के अभेद कवच से रक्षित हो जाती है तथा मानसिक एवं भौतिक समस्त बन्धनों को तोड़कर शान्त और मुक्त भाव धारण कर लेती है।

যখন সাধকের হৃদয়ে পরানুরাগের উদয় হয়, তখন তাঁহার মন সর্বদাই ভগবানের চিন্তা করিবে, আর কিছুই তাঁহার স্মৃতিপথে উদিত হইবে না । তিনি নিজ মনে তখন ভগবানের চিন্তা ছাড়া অন্য কোন চিন্তাকে স্থান দিবেন না। তাঁহার আত্মা সম্পূর্ণ পবিত্র হইয়া মনোজগতের ও জড়জগতের স্থূল সূক্ষ্ম সর্বপ্রকার বন্ধন অতিক্রম করিয়া শান্ত ও মুক্ত ভাব ধারণ করিবে।

పరమ ప్రేమ హృదయంలో జనించగానే భక్తుడికి భగవచ్చింతనం తప్ప ఇతర స్మృతి వుండదు. భగవచ్చింతనకే తప్ప వేరే దేనికీ అతడు తావు ఇవ్వడు. అతడి ఆత్మ అవిచాల్యమైన విశుద్ధి కలిగివుంటుంది. సమస్త మనో బంధాలు తెంచుకొని నిర్మల విముక్తి నొందేశక్తి అతడికి మాత్రమే వుంది; ముక్తికాంత ఆతణ్ణి వరిస్తుంది; ప్రశాంతి ఆతనికి కరతలామలకమవుతుంది.