मनन है, विचार के द्वारा युक्ति-तर्क के द्वारा, इस ज्ञान को अपने भीतर प्रतिष्ठित करना! प्रत्यक्षानुभूति या साक्षात्कार का अर्थ है— सर्वदा चिन्तन और ध्यान के द्वारा उसे अपने जीवन का अंग बना डालना। यह अविराम चिन्ता या ध्यान मानो एक पात्र से दूसरे पात्र में प्रक्षिप्त अविच्छिन्न तैलधारा के समान है। ध्यान दिन-रात मन को इस भाव के बीच में रख देता है और उसके द्वारा हमें मुक्ति-लाभ करने में सहायता पहुँचाता है। (विवेकानन्द साहित्य, Vol. 7, Pg. 47)

મનન એટલે મેધાશક્તિનો ઉપયોગ કરીને આ જ્ઞાનને બુદ્ધિ-વિચાર દ્વારા આપણામાં સ્થિત કરવું તે. સાક્ષાત્કાર એટલે આ જ્ઞાનના સતત ચિંતનથી તેને આપણા જીવનનો એક ભાગ બનાવવો. આ સતત ચિંતન કે ધ્યાન, એક વાસણમાંથી બીજા વાસણમાં અતૂટ ધારાથી રેડાતા તેલ જેવું છે. ધ્યાન મનને આ જ વિચારમાં અહોરાત્ર રોકી રાખે છે અને એ રીતે મુક્તિ મેળવવામાં મદદ કરે છે. (સ્વામી વિવેકાનંદ ગ્રંથમાળા, Vol. 3, Pg. 284)

Cogitating is applying reason and establishing this knowledge [knowledge of Brahman] in ourselves by reason. Realising is making it a part of our lives by constant thinking of it. This constant thought or Dhyana is as oil that pours in one unbroken line from vessel to vessel; Dhyana rolls the mind in this thought day and night and so helps us to attain to liberation.(Complete Works of Swami Vivekananda, Vol. 7, Pg. 38)

తలపోయటమంటె హేతువాదాన్ని వినియోగించి, దానిచే ఈ జ్ఞానాన్ని మనలో నెలకొల్పుకోవటం, మనం నిరంతర మననంతో దాన్ని మన జీవితాలలో భాగంగా గావించుకోటమే అనుభూతి. ఈ ధ్యానం ఒక పాత్రనుంచి మరొక పాత్రలోకి పడే అవిచ్ఛిన్నమైన చమురు ధారవంటిది: ధ్యానం అహర్నిశం మనస్సును ఈ తలంపులో పార్లిస్తుంది. ఆ విధంగా మోక్షప్రాప్తికి మనకు సాధనభూతమవుతుంది. (లేవండి మేల్కోనండి, Vol. 1, Pg. 331)

প্রত্যক্ষানুভূতি বা সাক্ষাৎকারের অর্থ সর্বদা চিন্তা বা ধ্যানের দ্বারা তাঁকে আমাদের জীবনের অঙ্গীভূত ক’রে ফেলা। এই অবিরাম চিন্তা বা ধ্যান যেন একপাত্র থেকে অপর পাত্রে ঢালা অবিচ্ছিন্ন তৈলধারার মত। ধ্যান দিবারাত্র মনকে ঐ ভাবের মধ্যে রেখে দেয় এবং তাইতে আমাদের মুক্তিলাভ করতে সাহায্য করে। (স্বামী বিবেকানন্দের বাণী ও রচনা, Vol. 4, Pg. 187)