We are lamps, and our burning is what we call “life”. When the supply of oxygen gives out, then the lamp must go out. All we can do is to keep the lamp clean. Life is a product, a compound, and as such must resolve itself into its elements.(Complete Works of Swami Vivekananda, Vol. 7, Pg. 38)

આપણે દીપકો છીએ અને આપણા જ્વલનને આપણે ‘જીવન’ કહીએ છીએ. જ્યારે પ્રાણવાયુ મળતો બંધ થાય, ત્યારે દીવો ઓલવાઈ જાય. આપણે તો દીવાને સ્વચ્છ રાખી શકીએ માત્ર. જીવન એ એક ઉત્પાદન છે, એક મિશ્રણ છે, અને એવું હોવાથી તે તેનાં મૂળ તત્ત્વોમાં પાછું ભળી જ જવાનું. (સ્વામી વિવેકાનંદ ગ્રંથમાળા, Vol. 3, Pg. 285)

हम मानो प्रदीपस्वरूप हैं और इस प्रदीप के ज्वलन को ही हम जीवन कहते हैं। ऑक्सीजन समाप्त होने पर दीपक भी बुझ जायगा। हम केवल प्रदीप को साफ़ रख सकते हैं। जीवन केवल कुछ वस्तुओं का मिश्रणस्वरूप है, यह एक कार्यस्वरूप है, इसलिए यह अवश्यमेव अपने उपादान कारणों में विलीन होगा। (विवेकानन्द साहित्य, Vol. 7, Pg. 48)

আমরা যেন প্রদীপ-স্বরূপ, আর ঐ প্রদীপের জ্বালাটাকেই আমরা ‘জীবন’ বলি। যখনই অম্লজান ফুরিয়ে যাবে, তখনই আলোটাও নিবে যাবে। আমরা কেবল প্রদীপটাকে সাফ রাখতে পারি। জীবনটা কতকগুলি জিনিষের মিশ্রণে উৎপন্ন, সুতরাং জীবন অবশ্যই তার উপাদান-কারণগুলিতে লীন হবে। (স্বামী বিবেকানন্দের বাণী ও রচনা, Vol. 4, Pg. 188)

మనం దివ్వెలం. మన జ్వలనాన్నే మన జీవనమంటున్నాం. ప్రాణవాయువు సరఫరా ఆగిపోగానే దీపం ఆరిపోక తప్పదు. దీపాన్ని నిర్మలంగా వుంచుకోవాలి. మనం అంతే చేయగలం. జీవితం కొన్నింటి సంయోగంతో కూడిన మిశ్రమం. ఆ కూడినవాటికి విడిపోవటం తప్పదు. (లేవండి మేల్కోనండి, Vol. , Pg. 331)