…sect after sect arose in India and seemed to shake the religion of the Vedas to its very foundations, but like the waters of the seashore in a tremendous earthquake it receded only for a while, only to return in an all-absorbing flood, a thousand times more vigorous, and when the tumult of the rush was over, these sects were all sucked in, absorbed, and assimilated into the immense body of the mother faith.(Complete Works of Swami Vivekananda, Vol. 1, Pg. 6)

भारत में एक के बाद एक न जाने कितने सम्प्रदायों का उदय हुआ और उन्होंने वैदिक धर्म को जड़ से हिला सा दिया; किन्तु भयंकर भूकम्प के समय समुद्र-तट के जल के समान वह कुछ समय पश्चात् हज़ार गुना बलशाली होकर सर्वग्रासी आप्लावन के रूप में पुनः लौटने के लिए पीछे हट गया; और जब यह सारा कोलाहल शान्त हो गया, तब इन समस्त धर्म-सम्प्रदायों को उनकी धर्म-माता (हिंदू धर्म) की विराट् काया ने चूस लिया, आत्मसात कर लिया और अपने में पचा डाला। (विवेकानन्द साहित्य, Vol. 1, Pg. 7)

ભારતમાં એક પછી એક અનેક પંથો ઊભા થતા રહ્યા અને વેદધર્મને એના પાયામાંથી જાણે કે હચમચાવતા ગયા, છતાં એ ધર્મ ટકી રહ્યો. પ્રબળ ધરતીકંપના આંચકાથી સાગર કિનારાનાં જળ થોડી ક્ષણ માટે જરા પાછાં હઠી જાય અને વળી પાછાં થોડી ક્ષણમાં હજારગણા બળથી ભરતીના સ્વરૂપમાં ચારેકોર ફરી વળે, તેવી રીતે એક પછી એક ઊભા થયેલા આ પંથોના આક્રમણનો વેગ ઓછો થતાં એ સર્વને હિંદુ ધર્મે, પોતાની જનેતા સમી વિશાળ ગોદમાં, પોતાના કરી પોતામાં સમાવી દીધા. (સ્વામી વિવેકાનંદ ગ્રંથમાળા, Vol. 1, Pg. 6)

ఎన్నో తెగలు ఏర్పడి భారతీయ వేద ధర్మాన్ని కూకటివేళ్ళతో కదిలించడానికి ప్రయత్నించాయి. భయంకర భూకంపంతో సముద్ర తీరంలోని నీరు క్షణకాలం వెనక్కి వెళ్ళినట్లు కనిపించినా, మరలా అంతకంటే వేయిరెట్ల శక్తితో అంతా ముంచివేసే మహాప్రవాహమై వెలువడే విధంగా, వైదిక మతం తాత్కాలికంగా వెనుకకు మరలినా, ఈ అల్లకల్లోలం శాంతించిన వెంటనే – ఆ మహా మాతృమతం ఈ సంప్రదాయాల నన్నిటిని తనలోకి ఆకర్షించుకొని వాటిని జీర్ణించుకొంది. (లేవండి మేల్కోనండి, Vol. 1, Pg. 42)

…ভারতবর্ষে সম্প্রদায়ের পর সম্প্রদায় উত্থিত হইয়াছে, মনে হইয়াছে যেন বেদোক্ত ধর্মের ভিত্তি পর্যন্ত নড়িয়া গেল; কিন্তু প্রচণ্ড ভূমিকম্পের সময় সাগরসলিল যেমন কিছু পশ্চাৎপদ হইয়া সহস্ৰগুণ প্রবল বেগে সর্বগ্রাসী বন্যারূপে ফিরিয়া আসে, সেইরূপ ইহাদের জননীস্বরূপ বেদোক্ত ধর্ম ও প্রথমতঃ কিঞ্চিৎ পশ্চাৎপদ হইয়া আলোড়নের অগ্রগতি শেষ হইলে ঐ সম্প্রদায়গুলিকে সর্বতোভাবে আত্মসাৎ করিয়া নিজের বিরাট দেহ পুষ্ট করিয়াছে। (স্বামী বিবেকানন্দের বাণী ও রচনা, Vol. 1, Pg. 11)