The Gopis understood Krishna only as the Krishna of Vrindaban. He, the leader of the hosts, the King of kings, to them was the shepherd, and the shepherd forever. “I do not want wealth, nor many people, nor do I want learning; no, not even do I want to go to heaven. Let me be born again and again, but Lord, grant me this, that I may have love for Thee, and that for love’s sake.” (Complete Works of Swami Vivekananda, Vol. 3, Pg. 258)

गोपियाँ कृष्ण को केवल वृन्दावन का कृष्ण समझती हैं | बहुत सेनाओं के नेता राजाधिराज कृष्ण उनके निकट सदा गोप ही थे – ‘हे जगदीश, मैं धन, जन, कविता अथवा सुंदरी – कुछ भी नहीं चाहता; है ईश्वर, आपके प्रति जन्मजन्मातरों में मेरी अहैतुकी भक्ति हो |

ગોપીઓ કૃષ્ણને કેવળ વૃંદાવનવિહારી કૃષ્ણ તરીકે જ ઓળખતી. લોકોનો નેતા અને રાજાઓનો રાજા એવો એ, ગોપીઓની પાસે સદાને માટે ગોવાળિયો અને ગોવાળિયો જ હતો. ‘હું ધન નથી ચાહતો, કીર્તિ નથી ઇચ્છતો, નથી વિદ્યાની વાંછના રાખતો. ભલે મારે વારંવાર જન્મ લેવો પડે, પણ પ્રભો ! તું એટલું આપ કે મારો તારામાં પ્રેમ રહે અને તે ય પ્રેમની ખાતર પ્રેમ.’ (સ્વામી વિવેકાનંદ ગ્રંથમાળા ભાગ. ૪ પૃ. ૧૪૨)

গোপীরা কৃষ্ণকে কেবল বৃন্দাবনের কৃষ্ণ বলিয়া বুঝিত। বহু সেনাবাহিনীর নেতা রাজাধিরাজ কৃষ্ণ তাহাদের নিকট বরাবর সেই রাখালবালকই ছিলেন।… হে জগদীশ, আমি ধন জন কবিতা বা সুন্দরী—কিছুই প্রার্থনা করি না; হে ঈশ্বর জন্মে জন্মে যেন তোমার প্রতি আমার অহৈতুকী ভক্তি থাকে।

వారు [గోపికలు] శ్రీకృష్ణుని బృందావన కృష్ణునిగా మాత్రమే పరిగణించారు. ఆ మహా సైన్యాధిపతి, ఆ రాజాధిరాజు వారి భావనలో గోపాలుడే! ఎప్పుడూ గొల్లవాడే! “నాకు ధనం వద్దు; జనం వద్దు; పాండిత్యం అక్కర్లేదు; స్వర్గ ప్రాప్తి కూడ అక్కరలేదు. నేను ఎన్ని జన్మలనైనా ఎత్తవచ్చు, కానీ, ఓ దేవా! నాకు నీ పట్ల భక్తి వుండేలా అది నిష్కామభక్తిగా వుండేలా, అనుగ్రహించు-” అని ప్రజవనిత ప్రార్థించింది.

ଗୋପୀମାନେ କୃଷ୍ଣଙ୍କୁ କେବଳ ବୃନ୍ଦାବନର କୃଷ୍ଣ ବୋଲି ବୁଝିଥିଲେ । ବହୁ ସୈନ୍ୟଦଳର ନେତା ରାଜାଓ୍ବାରାଜ କୃଷ୍ଣ ସେମାନଙ୍କ ନିକଟରେ ସେହି ଗୋପାଳବାଳକ ହିଁ ଥିଲେ । … “ହେ ଜଗଦୀଶ, ମୁଁ ଧନ, ଜନ, କବିତା ବା ସୁନ୍ଦରୀ—କିଛି ମାତ୍ର ପ୍ରାର୍ଥନା କରେ ନାହିଁ; ହେ ଈଶ୍ବର, ତୁମ ପ୍ରତି ଜନ୍ମେ ଜନ୍ମେ ମୋର ଅହୈତୁକୀ ଭକ୍ତି ରହିଥାଉ ।”