…I was saying in my mind, “Well, now if you can declare that you [Sri Ramakrishna] are God, then only will I believe you are really God Himself.” It was only two days before he passed away. Immediately, he looked up towards me all on a sudden and said, “He who was Rama, He who was Krishna, verily is He now Ramakrishna in this body. And that not merely from the standpoint of your Vedanta!” (Complete Works of Swami Vivekananda, Vol. 6, Pg. 480)

एक दिन मन में सोचाकि यदि वे (श्री रामकृष्ण) अब कह सकें कि मैं भगवान हूँ, तब मेरा विश्वास होगा कि वे सचमुच ही भगवान्‌ हैं। चोला छूटने के दो दिन बाक़ी थे। उक्त बात को सोचते ही श्री गुरुदेव ने एकाएक मेरी ओर देखकर कहा, “जो राम थे, जो कृष्ण थे, वे ही अब इस शरीर में रामकृष्ण हैं-केवल तेरे वेदान्त के मत से नहीं।”

હું મનમાં વિચારતો હતોઃ ‘હવે અત્યારે તમે (શ્રીરામકૃષ્ણ) કહો કે હું ઈશ્વર છું, તો જ હું માનું કે તમે સાક્ષાત્ ઈશ્વર છો.’ તેમના દેહવિલયના બે દિવસ પહેલાંની જ આ વાત છે. તુરત જ એકદમ તેમણે મારા સામે ઊંચું જોઈને કહ્યું: ‘જે રામ હતા, જે કૃષ્ણ હતા, તે જ આ દેહમાં રામકૃષ્ણરૂપે છે અને એ પણ કેવળ તારી વેદાંતની દૃષ્ટિથી જ નહિ!’ (સ્વામી વિવેકાનંદ ગ્રંથમાળા ભાગ. ૮ પૃ. ૪૦૮)

একদিন মনে মনে ভাবছি, এই সময় যদি বলতে পার ‘আমি (ঠাকুর) ভগবান্‌’, তবে বিশ্বাস করব—তুমি সত্যসত্যই ভগবান্। তখন শরীর যাবার দু-দিন মাত্র বাকী। ঠাকুর তখন হঠাৎ আমার দিকে চেয়ে বললেন, ‘যে রাম, যে কৃষ্ণ—সে-ই ইদানীং এ শরীরে রামকৃষ্ণ, তোর বেদান্তের দিক দিয়ে নয়।’

నాలో నేను యిలా అనుకొన్నాను. “మంచిది. ఇప్పుడైనా మీరు [శ్రీ రామక్రిష్ణ] భగవంతుణ్ణని ప్రకటించుకొన్నట్లయితే, మీరు సాక్షాత్ భగవంతులని నేను విశ్వసిస్తాను.” ఇది వారి నిర్యాణానికి రెండు రోజుల ముందు జరిగింది. వెంటనే ఆయన నా వైపు చూస్తూ, అకస్మాత్తుగా యిలా చెప్పారు. ‘ఎవరు రాముడో, ఎవరు కృష్ణుడో, వారే యిప్పుడు శ్రీరామకృష్ణుడుగా యీ శరీరంలో ఉన్నాడు. అది కేవలం నీ వేదాంత దృష్టిలో లేదు!’

ମୁଁ ଦିନେ ମନେ ମନେ ଭାବୁଛି, ଏହି ସମୟରେ ଯଦି କହିପାର, ‘ମୁଁ ଭଗବାନ’ ତେବେ ବିଶ୍ବାସ କରିବି—ତୁମେ [ଶ୍ରୀରାମକୃଷ୍ଣ] ସତରେ ଭଗବାନ । ସେତେବେଳେ ଶରୀର ଯିବାକୁ ଦୁଇଦିନ ମାତ୍ର ବାକି । ଠାକୁର ସେତେବେଳେ ହଠାତ୍ ମୋ ଆଡ଼କୁ ଚାହିଁ କହିଲେ, ‘ଯିଏ ରାମ, ଯିଏ କୃଷ୍ଣ, ସେ ହିଁ ଇଦାନୀ ଏ ଶରୀରରେ ରାମକୃଷ୍ଣ—ତୋର ବେଦାନ୍ତ ଦିଗରୁ ନୁହେଁ ।’