આપણી આ વચ્ચે ભીંત કંઈ જેવું હોય નહીં
આપણે તો દર્પણના માનવી.
સામેસામે ઊભા રહી ઝીલીએ, ઝિલાઈએ
આપણે તો તર્પણના માનવી!
લાગણીની ભાષામાં લખીએ સંબંધને
મમતાની માછલીઓ પાળીએ,
માણસનો દરિયો હોય મોજાં હોય,
છીપ હોય, મોતી પણ પામીએ.
ઈર્ષાના વનમાંહી વરસે જો હેત
તો બર્ફીલા રણના માનવી.
આપણે તો દર્પણના માનવી!
પાંદડાંની પાસેથી ઉછીની મેળવીએ
એવી લીલાશભરી હૂંફ,
સ્મિતની આ ઝાકળને સાચવીએ એમ
કે વાગે ન સૂરજની ફૂંક.
હૈયામાં રોપીએ જો ફૂલોની મ્હેક
તો મઘમઘતી ક્ષણના માનવી
આપણે તો દર્પણના માનવી!
– નીતિન મહેતા
Total Views: 122
Your Content Goes Here
