જીવનના રસ્તા ક્યાં સીધા,
આવે એમાં અગણિત બાધા.
શ્વાસ-વસ્ત્ર તો છે ફાટેલાં,
કરશો એમાં ક્યાંથી સાંધા,
ફૂલ તમે ના ચૂંટો એમ જ,
કંટક લેશે એમાં વાંધા.
પંખી ટહુકે નભ ઝૂક્ ને
બંસી સૂરે દોડી રાધા.
અંતે છે આ મૂઠી ખાલી,
લાખ ભલે ને ઠેબા ખાધા.
– હરીશ પંડ્યા
Total Views: 104
Your Content Goes Here