ૐ સ્થાપકાય ચ ધર્મસ્ય સર્વધર્મસ્વરૂપિણે।
અવતારવરિષ્ઠાય શ્રીરામકૃષ્ણાય તે નમ:॥

તવ કથામૃતં તપ્તજીવનં
કવિભિરીડિતં કલ્મષાપહમ્ ।
શ્રવણમંગલં શ્રીમદાતતં
ભુવિ ગૃણન્તિ તે ભૂરિદા જના: ॥

કથામૃતમાંથી કોઈ પણ શબ્દ શોધો

શ્રીમા શારદાદેવીના આશીર્વાદ

પ્રિય વત્સ (શ્રી ‘મ’),
તમે એમની (શ્રીરામકૃષ્ણ) પહેલી જે બધી વાતો સાંભળી હતી તે સઘળી સાચી છે. એક વખતે એમણે જ તમારી પાસે એ બધી વાતો કહી રાખી હતી. હવે જરૂર પ્રમાણે એ પોતે જ તે પ્રગટ કરાવી રહ્યાં છે. આ બધી વાતો બહાર ન પાડો તો લોકોમાં ચૈતન્ય જાગે નહિ એ જાણજો. તમારી પાસે જે બધી એમની વાતો (લખેલી) છે, તે બધી સાચી છે. એક દિવસ તમારે મુખેથી એ સાંભળીને મને લાગ્યું કે તેઓ (શ્રીરામકૃષ્ણ) પોતે જ આ બધી વાતો કહી રહ્યા છે.
જયરામવાટી, ૪ જુલાઈ, ૧૮૯૭

સ્વામી વિવેકાનંદના આશીર્વાદ

પત્ર – ૧
આભાર ! કોટિ કોટિ ધન્યવાદ ! તમે રામક્રિષ્ટોને (શ્રીરામકૃષ્ણને) બરાબર સમજ્યા છો. અરે, ઘણા ઓછા લોકો એમને સમજી શક્યા છે. મારું હૃદય આનંદથી નાચી રહ્યું છે … અને જ્યારે હું કોઈ ભક્તને શ્રીઠાકુરના સિદ્ધાંતોમાં પૂર્ણરૂપે ડૂબેલો જોઉં છું ત્યારે હું પાગલ નથી થઈ જતો તેનું મને આશ્ચર્ય થાય છે. શ્રીરામકૃષ્ણદેવના જીવન-સંદેશના માધ્યમથી ભાવિ સમયમાં પૃથ્વી પર અમૃતમય સુખશાંતિની સુખદ વર્ષા થશે.
આંટપુર, નરેન્દ્રનાથ (સ્વામી વિવેકાનંદ)
૭ ફેબ્રુઆરી, ૧૮૮૯

પત્ર – ૨
પ્રિય ‘મ’
હવે તમે બરાબર કરો છો. બહાર નીકળો ભાઈ ! આખું જીવન નિદ્રા નહિ – સમય વીતી રહ્યો છે. શાબાશ ! આ જ એકમાત્ર પથ છે.
તમારા પ્રકાશન માટે વારંવાર ધન્યવાદ. એનો મને ભય છે કે આ પેમ્પલેટ-પત્રિકા રૂપે કામ નહિ થાય… કંઈ નહિ, ચાલે કે ન ચાલે, એને (કથામૃતને) પ્રકાશમાં આવવા દો. તમને અનેક વરદાન મળશે અને અભિશાપ તો એનાથી પણ વધારે, પરંતુ એ જ આદિકાળથી જગતની રીત રહી છે. આ જ સુઅવસર છે.
કે/ઓ. લાલા હંસરાજ, રાવળિંપડી, વિવેકાનંદ
ઓક્ટોબર, ૧૮૯૭

પત્ર – ૩
આપની બીજી પત્રિકા માટે અનેક ધન્યવાદ, વારંવાર ધન્યવાદ. વાસ્તવિક રીતે એ વિલક્ષણ છે. જે કાર્ય આપે આરંભ્યું છે તે પૂર્ણ રૂપે મૌલિક છે. જેવું આપે કર્યું છે તેવું આ પહેલાં ક્યારેય પણ કોઈ મહાન ગુરુ-પયગંબરનું જીવન લેખકની પોતાની માન્યતાઓના સ્પર્શથી મુક્ત રહીને આ રીતે, આ રૂપે સામાન્ય પ્રજાજનો સમક્ષ પ્રકાશિત થયું નથી. ભાષા પણ પ્રશંસાતીત છે – ઘણી સરસ હૃદયસ્પર્શી, સાથે ને સાથે સરળ, સહજ અને સાદી. હું આનાથી કેટલો અને કેવો આનંદ અનુભવું છું એ વ્યક્ત કરવા માટે મારી પાસે યોગ્ય શબ્દ નથી. જ્યારે જ્યારે હું એ વાંચું છું ત્યારે ત્યારે સમાધિસ્થ થઈ જાઉં છું. શું આ આશ્ચર્ય નથી ! આપણા ગુરુમહારાજ કેટલા મૌલિક હતા ! આપણામાંના દરેકે મૌલિક બનવું પડશે અને કાં નામશેષ બની જવું પડશે. હવે હું સમજ્યો છું કે અમારામાંથી કોઈએ એમનું જીવનચરિત્ર પહેલાં કેમ નહિ લખ્યું હોય ! આ મહાન કાર્ય તો કેવળ આપના માટે જ સુરક્ષિત રખાયું છે. તેઓ (શ્રીરામકૃષ્ણ) ચોક્કસ આપની સાથે જ છે.
સ્નેહ તથા નમસ્કાર સાથે,
દહેરાદૂન, ગુરુમહારાજનાં શ્રીચરણોમાં
૨૪ નવેમ્બર, ૧૮૯૭ – વિવેકાનંદ
પુનશ્ચ : સોક્રેટિસના સંવાદોમાં સર્વત્ર પ્લેટો છવાયેલ છે, પરંતુ (શ્રીઠાકુરના સંવાદોમાં) આપ સાવ અજ્ઞાત રહ્યા છો અને વળી નાટકીય અંશ તો અત્યંત સુંદર રહ્યો છે. બધાએ – અહીં અને પશ્ચિમમાં – એને ખૂબ પ્રશંસ્યો છે.
– વિવેકાનંદ